Mart ayı, BİLSAK (Bilim Sanat Kültür Hizmetleri Kurumu) Sıraselviler’de açıldı.
Ağustos ayı, BİLSAK bünyesinde BİLSAK Tiyatro Atölyesi kuruldu.
Geyvan McMillen Dans Topluluğu kuruldu.
TAL (Tiyatro Araştırmaları Laboratuvarı) kuruldu. İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları kapsamında.
Şubat ayı, Şahika Tekand Stüdyo Oyuncuları kuruldu.
Seretonin 1 Sergisi Feshane’de (Haliç, İstanbul) yapıldı (3-18 Ekim 1989).
Türkuaz Modern Dans Topluluğu kuruldu.
TRT’de yayınlanan Cahide dizisinin çekimlerinde kullanılan Manastır (Tarlabaşı) için Ziya Ilgaz ve Adnan Vurdevir Anarad Hığutyun Vakfı ile anlaştı. Adnan Vurdevir yapının sorumluluğunu üstlendi, boş odalar sanatçılara kiralanmaya başlandı. Manastır, İstanbul Sanat Merkezi (İSM) olarak adlandırıldı. İSM, sanatçılar ve sanatçı grupları için çalışma, gösteri, sergi, konser ve toplanma alanı olarak kullanılmaya başlandı.
Mehmet Sander Dance Company kuruldu (Amerika Birleşik Devletleri).
Kumpanya Sahnesi, İstanbul Sanat Merkezi (Tarlabaşı)’nın birinci katında kuruldu.
Hüseyin Katırcıoğlu’nun Türkiye’ye gelişi.
Hüseyin Katırcıoğlu, Şule Ateş ve Zişan Uğurlu tarafından Ya Da Tiyatro kuruldu.
Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde Modern Dans Anasanat Dalı kuruldu. (Aydın Teker, Kaya İlhan Akkoyunlu ve Şebnem Selışık Aksan’ın girişimleri ile)
Biz Yeşil Üzümler Yenmez Zannetmiştir performansı İstanbul Sanat Merkezi’nin ikinci katında Ezel Akay’ın kiraladığı stüdyoda sahnelendi.
Yeşil Üzümler Dans Tiyatrosu kuruldu.
Christine Broadbeck İstanbul Sanat Merkezi’nde modern dans dersleri vermeye başladı.
Seretonin 2 Sergisi Yedikule Gazhanesi’nde yapıldı (14 Ekim-1 Kasım 1992).
Ankara Devlet Opera ve Balesi bünyesinde Modern Dans Topluluğu (MDT) kuruldu.
Aksanat Dans Stüdyosu (Beyoğlu) açıldı.
Assos Behramkale Köyü’nde TAL (Tiyatro Araştırmaları Laboratuvarı) Yaz Atölyesi yapıldı. Truva Öyküsü sahnelendi. Bu çalışma daha sonra düzenlenecek olan Assos Gösteri Sanatları Festivali’nin başlangıcı olmuştur.
‘Ah, Güzel İstanbul’ 1. Disiplinlerarası Sanat Etkinliği Yıldız Sarayı’nda yapıldı (23-25 Eylül 1994).
Dans Fabrikası kuruldu.
Dulcinea açıldı.
Hareket Atölyesi Topluluğu (HAT) kuruldu.
Salt’ın Türkiye sanat tarihine ilişkin araştırmaları kapsamında yürütülen bu proje, 1984-1999 yıllarında Türkiye’de gerçekleştirilmiş performanslara odaklanıyor. Uzun soluklu bir araştırma sürecinin ilk adımı olan proje, muhtelif kaynaklardan derlenen arşivler eşliğinde söz konusu dönemde düzenlenen performansların kapsamlı bir envanterini oluşturmayı ve Türkiye’de performans üzerine yürütülen araştırmalar için kalıcı bir referans kaynağı olmayı amaçlıyor.
Devam etmekte olan bu araştırma, performanslara katılan ve katkıda bulunan kişilerle yapılan görüşmeler ışığında yürütüldü. Kişilerin anlattıkları ve ulaşılabilen arşivler ile birlikte performanslar listelenmeye başlandı. Performanslardan geriye kalan fotoğraflar, video kayıtları, eskizler ile seçili etkinliklere dair yazışma, afiş ve broşür gibi malzemelerden oluşan arşiv materyalleri, Salt’ın Sahnede 90’lar sergisinin çekirdeğini oluşturdu. Performans temelli üretimleri öne çıkaran etkinlikler ile bireysel çalışmaları odağına alan sergiyle birlikte, bu süreçte derlenen belgeler ilk kez bir arada sunuldu. Salt Araştırma, arşivlerin kamunun erişimine açılması için gerekli kataloglama ve dijitalleştirme süreçlerini başlattı.
Türkiye’de performans sanatı odaklı bu araştırmanın birer çıktısı niteliğindeki Sahnede 90’lar sergisi ve Türkiye Performans Araştırması 1984-1999 web projesi Salt'ın üyesi olduğu Avrupa müzeler konfederasyonu L’Internationale’nin Our Many Europes [Avrupalarımız] projesi kapsamında gerçekleştirilmiş; web projesi Zorlu Holding ve Zorlu PSM’nin birlikte hayata geçirdiği Digilogue desteğiyle hazırlanmıştır. Projenin yeni bilgi ve kaynaklarla geliştirilmesi; araştırma ve yazılarla derinleşmeye devam etmesi hedeflenmektedir.
Araştırmanın Kapsamı: Türkiye’de Performans 1984-1999
Türkiye Performans Araştırması, 1984’te Bilsak Tiyatro Atölyesi’nin kuruluşundan 1999’da Assos Gösteri Sanatları Festivali’nin genel sanat yönetmeni Hüseyin Katırcıoğlu’nun vefatına kadarki süreçte Türkiye’de gerçekleştirilmiş performanslara odaklanıyor.
Türkiye’nin sanat sahnesinde “disiplinlerarası” kavramının gündeme geldiği 1990’lı yıllarda öne çıkan etkinliklerde yer alan çoğu sanatçı ve eğitmenin yolu 1984’ten 1988’e İstanbul’da faaliyet gösteren Bilsak Tiyatro Atölyesi’nden geçer. Bilsak eğitimcilerinden Beklan Algan, Ayla Algan ve Erol Keskin 1988’de İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları bünyesindeki Tiyatro Araştırma Laboratuvarı’nı (TAL) kurar.
İngiltere’de oyunculuk öğrenimi gören ve uzun yıllar orada yaşayıp sinema, tiyatro ve televizyon alanında çalışan Hüseyin Katırcıoğlu, Türkiye’ye döndükten sonra 1991’de Ya Da Tiyatro’yu kurar. 1993’te TAL’in iş birliği ve katkılarıyla gerçekleşen Truva Öyküsü isimli çalışmanın yönetmenliğini yapar. Profesyonel oyuncular ile sahne tecrübesi olmayan Assos yerel halkını birbirlerinden öğrenecekleri ortak bir çalışmaya yönlendirerek bir “kitle tiyatrosu” örneği olarak hazırlanan proje, Katırcıoğlu’nun 1995’ten vefatına kadarki süreçte genel sanat yönetmenliğini üstlendiği Assos Gösteri Sanatları Festivali’nin tohumlarını atar.
Festival, 1990’ların ikinci yarısında Çanakkale’ye bağlı Behramkale köyünün her köşesini ve Assos antik kentini bir sahneye dönüştürür. Festivalde mekâna özgü bir çalışma modeli esas alınır. Dünyanın dört bir yanından davet edilen gruplar ile dansçı, müzisyen ve sanatçılardan üç hafta boyunca köyde konaklamaları, Behramkale havasını soluyup rüzgârını hissederek yeni üretimler ortaya koymaları istenir. Dekor, maske ve kostümler Behramkalelilerle beraber kolektif bir çabayla hazırlanır. İmece usulü çalışmaya dayalı yoğun bir hazırlık döneminin sonunda işler seyirciyle buluşur; deniz kıyısındaki iskeleden tepedeki tapınağa mezarlık, eski köprü, köy okulu dâhil olmak üzere tüm Behramkale köyü bir oyun alanına dönüşür. Katırcıoğlu yönetimindeki Ya Da Tiyatro her sene mutlaka yerli halkın katılımıyla gerçekleşen bir gösteri sahneler. 1995’ten 1997’ye dek her yıl sonbahar aylarında düzenlenen festival, kurucu ekip yeni bir yapılanma hedeflediği için 1998’de gerçekleşmez. Sadece iki oyunun sahnelendiği ve Katırcıoğlu’nun vefat ettiği 1999 ise festivalin son yılı olur.
Gamze Cebeci, Sezin Romi
Ezgi Yurteri
Amira Akbıyıkoğlu, Mine Söyler